De ratio is niet de ingang om het ‘zweverige’ te begrijpen.
Kletsje bij de kapper
Al bij de gedachte dat de kapper zo mijn haren gaat wassen en mijn hoofd gaat masseren, slaak ik een diepe zucht. Ik neem de harde rand van de wasbak in mijn nek voor lief en laat mij in stilte verwennen. Eenmaal met de handdoek als een tulband op mijn hoofd gewikkeld vraag ik de kapster hoe zij de Corona lockdown heeft beleefd. “De Coronatijd heeft me dichter bij mezelf gebracht, dat klinkt misschien zweverig, maar…..”. En ze vertelt verder over haar ervaringen. Intussen vraag ik me af waarom dat zweverig zou moeten klinken?
Voeten voelen
Het herinnert mij aan een interview in Zomergasten met psychiater Glenn Helberg. De in 1955 geboren psychiater vertelde dat hij vroeger in zijn praktijk zijn klanten eerst hun voeten op de grond liet voelen voordat hij het gesprek met ze aan ging. Hierop keek interviewster Janine Abbring ongelovig en zei dat dàt wel héél zweverig klonk. Waarna ik de uitdrukking van Janine in 10-voud op mijn gezicht moet hebben gehad. Wat is er nou zweverig aan je voeten voelen op de grond??
Meetlat van de ratio
Het is me bekend dat wij hier in het westen vooral in ons hoofd leven en van daaruit de wereld bekijken, proberen te snappen en te beoordelen. Het lastige van al het ‘zweverige’ voor de ratio is, dat de ratio niet de ingang is voor het begrijpen van dit soort zaken. Als ik de zin ‘Het heeft me dichter bij mezelf gebracht’ langs de meetlat van mijn ratio leg, moet ik bekennen dat het inderdaad best vaag is. Wat is ‘mezelf’? En ‘me’ bij ‘mezelf’ impliceert dat ‘we’ op z’n minst met z’n 2e zijn. Maar als ik nou mijn aandacht van het denken naar het voelen breng. Naar het voelen van mijn voeten op de grond. Dan ervaar ik dat het juist het tegenovergestelde van zweverig is en dat het me dichter bij mezelf brengt.
We doen onszelf tekort
Als we alles alleen vanuit de ratio bekijken en beoordelen, laten we de intelligentie van ons lichaam, van onze intuïtie, van ons gevoel en van het leven zelf links liggen. En daarmee doen we onszelf echt tekort. Mijn advies is durf ‘zweverig’ te zijn om te ontdekken en te ervaren hoe aards, rijk en dichtbij het is.
Traktatie voor mijn haar
Mijn kapster vraagt me of ik ook een styling mousse in mijn haar wil. Wat mij prima lijkt. Ze raadt mij ook de shampoo, conditioner en de haarserum van het zelfde merk aan. Het is een echte traktatie voor je haar, je huid en alle zintuigen, zegt ze. Voor mijn reukzintuig is het inderdaad een ware traktatie, waardoor het me moeite kost weerstand te bieden tegen het aanbod. Terwijl ze de mousse in mijn haar kneed vraagt ze me wat voor werk ik doe. Ik vertel haar dat ik mijn eigen massagepraktijk heb. Dat ik ook healingen geef laat ik achterwege, want dàt klinkt wel héél zweverig.
